بیل ، همان طور که در اسپانیا و کاردیف صدایش می زدیم ، دنیا را با گلهای بی نظیرش مقابل رایو (استارت 68 متری برای غلبه بر روبن) و سوسیه داد مقهور خود کرد . در آنوئتا نبوغ خود را نشان داد . توپ دروازه بان را قطع کرد و با شوتی 35 متری دروازه را گشود . کمتر کسی چنین دقتی را در شوتهایش از چنین فواصلی دارد . عالی بود که به کنج زد و براوو هر چه کرد ، نتوانست برسد . بیل از مشکلات دور شده و درهای ابدیت را به روی خود گشوده است …

در دورتموند باید به اروپا هم نشان بدهد که چه شخصیتی دارد . در 36 بازی در رئال 18 گل رسمی زده که پنج تایش در چمپیونزلیگ بودند : دو تا به شالکه و به گالاتاسرای ، یووه و بورسیا هر کدام یکی . از این گلها 15 تایش با پای چپ جادویی او بودند ، دو تا با پای راست و یکی با ضربه سر . سه تا با کاشته بودند . 9 تا در نیمه اول و 9 تا در نیمه دوم که نشان می دهد از نظر بدنی هم رشد کرده است . از سویی پس از دی ماریا با 15 پاس گل ، دومین بازیکن برتر تیم از این حیث است . آارش خارق العاده هستند و حالا می شود در غیاب کریستیانو به او اعتماد کرد ، گرت نوبت توست .

توماس رونکرو