رئال مادرید در شبی که بدترین عملکرد ممکن را ارائه داد ، خودش به دست خودش لالیگا را تقدیم حریفانش کرد .

رئال در حالی که اگر از سه بازی اخیر ۶ امتیاز می گرفت ، حالا لالیگا را برده بود ، با آماری فاجعه بار و کسب دو امتیاز از سه بازی ، لالیگا را دستی دستی تقدیم به بارسلونا و اتلتیکو کرد .

ترکیب فاجعه باری که آنجلوتی برای این بازی انتخاب کرده بود و عجیب تر از آن تعویض های شگفت انگیزش موجی از بهت را پدید آورده بود .

حضور چهار هافبک کاملا تدافعی یعنی مودریچ ، خدیرا ، کاسمیرو و ژابی در ترکیب به خودی خود عجیب بود . اما عجیب تر تعویض ها بود . در حالی که رئال نیاز به گل داشت ، دو تعویض تیم اصللا هجومی نبو.دند و ایارامندی همیشه افتضاح به جای خدیرا وارد میدان شد .

مشخص نبود که آنجلوتی با خود چه خیالی کرده بود که در مقابل سلتا ترکیب را تا این حد دفاعی چیده بود . در حالی که رئال اگر این بازی را می برد ، شانسش برای لالیگا به شدت افزایش می یافت ، اما کارلو نشان داد که حتی رسیدن به فینال چمپیونزلیگ هم نمی تواند آینده ای امیدوار کننده را برایش ایجاد کند . مسلما برای هواداران رئال قابل تحمل نیست که تیمشان سه بازی افتضاح را داشته باشد و در فاصله دو هفته تا فینال چمپیونزلیگ اسف بار ترین روحیه ممکن را داشته باشد .

رئال در نیمه اول نمی دانست باید چه کار کند . چهار هافبک دفاعی توی چشم همدیگر زل زلده بودند . طبیعی هم بود ، آنها که بازیساز یا گلزن نبودند . تنها موقعیت جدی رئال در نیمه اول توسط ایسکو ایجاد شد که دروازه بان سلتا مهار کرد . موراتا هم کلا توی باغ نبود .

هر دو گل سلتا روی اشتباهات فردی به ثمر رسید . اولی روی راموس که به شکلی بچگانه روی زمین افتاد و بازیکن سلتا در موقعیتی تک به تک صاحب توپ شد و دروازه لوپز را گشود . دومی هم روی اشتباه بچگانه ای دیگر از سوی ژابی بود که به یار مالاگا پاس گل داد و او به راحتی در موقعیتی تک به تک ، لوپز را دریبل و گلزنی کرد .

آنجلوتی پس از گل دوم تازه یادش افتاده بود که تیم باید حمله کند . به همین خاطر ویلیان خوزه ای را به زمین آورد که علیرغم سن کمش فشار تیم را در حملات افزایش داد . کوئنت رائو نیز یک بار دیگر نشان داد که چقدر موثر تر و بهتر از مارسلوی این روزهاست .

به هر صورت آنجوتی نوشدارو را بعد از مرگ سهراب به تیم داد . اگر ترکیب رئال این قدر عجیب و غیرمنتظره نبود ، رئال می توانست از پس تیم کم توانی نظیر سلتا بر بیاید .

اگر قرار بود رئال بمیرد ، کاش ایستاده می مرد . نه این قدر با ترس و لرز بازی کند ، چه بهتر بود که ایستاده می مرد . وقتی ویلیان خوزه جوان و کم نام و نشان به زمین آمد ، رئال به مراتب جسور تر بازی کرد . واقعا باور نکردنی نیست که مربی رئال تصمیم بگیرد در مقابل تیمی مقابل سلتا که از نظر بنیه مالی یک دهم تیمش هم نیست ، با ۹ عنصر دفاعی و ۲ بازیکن هجومی تیمش را به ترکیب بفرستد .

آنجلوتی می گوید که کریستیانو از نظر بدنی زیاد در مضیفه نیست و اگر این بازی فینال بود ، بازی می کرد . روحیه ای که نشان از ترس او دارد چرا که این بازی هم دستکمی از فینال نداشت و رئال اگر می برد ، شانس قهرمانی را حفظ می کرد .

حالا رئال مادرید با جام وداع کرده و فینال لالیگا را بازی بارسلونا و اتلتیکو تشکیل می دهد . اتلتیکو با مساوی هم قهرمان می شود اما بارسا در نیوکمپ پیروزی می خواهد . البته بارسا هم حال و روز خوشی ندارد . شاید برنده این لالیگا را بتوان یکی از ضعیف ترین برنده های تاریخ لالیگا دانست . رئال لالیگا را به شایستگی حریفانش نباخت ، به ضعف و ترس درونی و مربیش باخت .

شاید توجیه شکست به سلتا، نبود عناصر کلیدی مثل گرت بیل، کریستیانو رونالدو و بنزما بوده باشد اما در دو بازی قبلی که این نفرات حضور داشتند ، رئال چه گلی به سر خود زد که در این بازی می خواست بزند !