رئال مادرید با کسب یک پیروزی شیرین در مقابل دورتموند به نیمه نهایی چمپیونزلیگ دست پیدا کرد .

آنجلوتی هر چند که ترکیب را اشتباه انتخاب کرد اما با تعویض های خوبش جبران کرد تا رئال بتواند که علیرغم شکست 2-0 برای چهارمین سال پیاپی در جمع چهار تیم برتر اروپا قرار بگیرد .

کارلو توانست که افتضاح سال گذشته مورینیو را جبران کند و یکی از تلخ ترین پیروزی های تاریخ دورتموند را برای این تیم ثبت کند و به نوعی انتقام پارسال را بگیرد که رئال فقط یک گل تا صعود فاصله داشت .

ایارامندی و دی ماریا ، دو گزینه اشتباه آنجلوتی بودند . اولی دوباره نشان داد که نه تنها 40 میلیون یورو ، بلکه 4 یورو هم نمی ارزد . کیفیت نازل بازی وی باعث می شود که این سوال پیش بیاید که بر اساس چه متری بازیکن بی کیفیتی مثل او به ترکیب رئال رسیده است . او حتی در دادن پاس رو به عقب (بزرگترین تخصصش از زمان پیوستن به رئال) هم ناکام بود و زمینه ساز گل دوم رویس شد .

دی ماریا نیز پس از ماه ها در پست غیر تخصصی خود بازی کرد . انتخابی که در نوع خود عجیب می نمود و چه بسا موراتای کم تجربه در پست کریستیانو ، کارایی بهتری داشت . او در زمانی که می توانست بازی را تمام کند و گل اول بازی را بزند ، پنالتی را خراب کرد تا روحیه اش را برای ادامه بازی از دست بدهد . عجیب بود که چطور ژابی آلونسو ، پنالتی زن اول اسپانیا پنالتی نزد و دی ماریا در بدترین لحظه ممکن سر خورد و پنالتی را خراب کرد .

به هر حال ، رئال در نیمه اول روی دو اشتباه دو گل از رویس خورد . په په روی گل اول اشتباه کرد و ایارا روی گل دوم پاس را تقدیم به حریف کرد . رئال شاید شانس اورد که تا پایان نیمه حداقل ذو بار دیگر دروازه اش گشوده نشد .

اما به نظر می رسید که در نیمه دوم توپ آنجلوتی پر تر باشد . ایسکو به مراتب بازی باکیفیت تری نسبت به ایارامندی ارائه داد ، گرت بیل که به سمت محبوبش ، راست رفته بود بسیار بهتر و کارآمد تر بازی کرد و یک حرکت فوق تکنیکی نیز داشت . کاسمیرو علیرغم سن کمش در چنین بازی بزرگی به خوبی از پس وظایفش بر آمد . به نظر می رسید که کارلو نیمه مربیان را از کلوپ پر ادعا برد .

رئال در نیمه دوم به خصوص در اواخر بازی موقعیت های بسیاری داشت . کریم بنزما چه در نیمه اول و چه در نیمه دوم با از دست دادن انواع و اقسام موقعیت ها نشان داد که رئال برای فصل بعد نیاز مبرمی به خرید مهاجم دارد .

به هر روی ، آنجلوتی از پس چنین آزمون مهمی بر آمد . مقاومت 60 دقیقه ای در مقابل رویس و خنثی کردن کامل لواندوقسکی باعث شد که آنجلوتی از این آزمون سربلند بیرون بیاید هر چند که تیمش باید برای بازی فینال هفته آینده به مراتب بهتر از این باشد . هر چند که در آن بازی حضور کریستیانو به مراتب مهمتر است .

از میان مدافعان رئال ، فقط کارواخال تا حدودی قابل قبول بود . ایکر نیز یک بار دیگر با روحیه اش و توپگیری در مواقع حساس ، نشان داد که چه بسا بودنش در لیگ ، وضع تیم را به رده سوم جدول نمی کشاند . گرت بیل نیز هر چند که یک ابر ستاره نبود اما به مراتب بهتر از سایر عناصر هجومی بود . ایسکو خوش درخشید و در میان مهاجمان فقط بنزما نشان داد که گذشت پنج سال از پیوستنش به رئال هم کمکی به بهبود شم گلزنی او نکرده است .